Διαδικτυακή Κοινότητα Φοιτητών ΕΜΠ

Την ειδα χτες.

Φοβερα υποβλητικη ταινια, ειναι απο αυτες που σου επιτρεπουν να καταλαβεις τι ρολο μπορει να παιξει η σκηνοθεσια στο κινηματογραφικο θεαμα. Ειναι σαν να νιωθεις τον Σκορσεζε να σε κραταει απο το σβερκο και να σε στριβει εκει που πρεπει να κοιταξεις.

Ντάξει ρε παιδιά.. εγώ δεν τρελάθηκα..

Έχοντας δει δηλαδή
The Others (2001),
The Sixth Sense (1999),
και το El Orfanato (2007)
μου φάνηκε προβλέψιμη.. και το σενάριο και η ατμόσφαιρα.

Και το τέλος πολύ ξεκούδουνο, απότομο, αφήνεται να εννοηθεί..

Ας οψεται που υπαρχουν ακριβως οι 3 ανωτερω ταινιες, αλλιως δεν θα το ελεγα δα και προβλεψιμο.

Κι αν εστω απο τη μεση και μετα ειχες αρχισει να ψυλλιαζεσαι ποιος και τι ειναι ο πρωταγωνιστης, αυτο δεν αφαιρει τιποτα απο το γεγονος οτι η ταινια δεν παιζεται απο ατμοσφαιρα..... Εγω ενιωθα απο το πρωτο μεχρι το τελευταιο λεπτο τον εγκλωβισμο και την κλειστοφοβια του ψυχιατρειου... Επαναλαμβανομαι, αλλα τα εσπασε ο Σκορσεζε!

Trist4n wrote:Εγω ενιωθα απο το πρωτο μεχρι το τελευταιο λεπτο τον εγκλωβισμο και την κλειστοφοβια του ψυχιατρειου... Επαναλαμβανομαι, αλλα τα εσπασε ο Σκορσεζε!

Αυτό ακριβώς!!

Δεν μπορώ να πω ότι είναι κακή ταινία.
Είχε καλή ατμόσφαιρα, ως το τέλος αναρωτιόμουν τι σκατά γίνεται. Βέβαια να πω ότι ξενέρωσα που ήταν ψυχάκιας.