Re: Έτσι θα κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ
Posted: Thu May 10, 2012 5:19 pm
κι εσυ τεκνον ΧαρηHarisSukhoi wrote:Ρε Λέικερς ώρες ώρες πιστεύω πως κάποιοι σαν τον Nameless, τον Bilon, ή άλλοι είναι ΠΟΛΥ ελαστικοί μαζί σου.
Το Forum του Πολυτεχνείου
https://polytexneio.com/
κι εσυ τεκνον ΧαρηHarisSukhoi wrote:Ρε Λέικερς ώρες ώρες πιστεύω πως κάποιοι σαν τον Nameless, τον Bilon, ή άλλοι είναι ΠΟΛΥ ελαστικοί μαζί σου.
Και για πολυ παρομοιο λογο ανεβηκε και τωρα σε εμας.HarisSukhoi wrote:Ο κομμουνισμός ως εφαρμογή ξεκίνησε στη Ρωσία γιατί κάποια στιγμή δεν υπήρχε η πίτα.
Δαιμονοποιηση , εκφοβισμός , μισαλλοδοξία.ShadowMech wrote:Και για πολυ παρομοιο λογο ανεβηκε και τωρα σε εμας.HarisSukhoi wrote:Ο κομμουνισμός ως εφαρμογή ξεκίνησε στη Ρωσία γιατί κάποια στιγμή δεν υπήρχε η πίτα.
Μονο που η πιτα απεχει παααρα πολυ απο το να "μην υπαρχει". Αλλα οι καλοβολεμενει και χαϊδεμενοι ελληνες εφτασαν με χαρακτηριστικη ευκολια στο δεν "δεν εχω να χασω τιποτα". Οταν δε θα εχεις υγεια, παιδεια,ασφαλεια, οταν το επιπεδο ζωη σου φτασει να βλεπεις τα φιατ σα λαμποργινι θα δουμε αν ειχες οντως να χασεις. Παπαρα. (Το σχολιο κολλαει και στις ψηφους προς ΧΑ)
Σιγά , ρε που είδες εσύ λαμποργκίνη? Εκτος αν περασες απο λάρισα μεριά να πω νταξει!να βλεπεις τα φιατ σα λαμποργινι
Well said, αλλά υπάρχει και μια άλλη λύση που απαντάει και σε αυτά που είπε ο HarisShukoi περί δημοκρατίας.ShadowMech wrote:Παιδες στη κλασικη παλη καπιταλισμου-κομουνισμου, δειτε δυο παραγοντες: Το προφανες, του ποσο τρωει ο καθενας απο την πιτα και το αλλο,που συχνα αμελουμε, το ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ειναι αυτη η πιτα.
Στο ενα ακρο του νεοφιλελευθερσιμου η απουσια κοινωνικης συνοχης καταστρεφει την βαση της πυραμιδας της παραγωγης αφηνοντας ξεκρεμαστη την κορυφη, που ομολογουμενως λογω των των ισχυρων κινητρων ειχε φτασει πολυ ψιλα.
Στο αλλο ακρο της απολυτα ισης μοιρασιας του κομουνισμου, κανεις δεν εχει κινητρο να προχωρησει, να διακριθει κλπ. Ετσι ολοι τρωνε το ιδιο μερος της πιτας, αλλα κανεις δεν εχει διαθεση να την μεγαλωσει.
Μια μεση λυση θεωρω οτι μπορει να δωσει σε απολυτα μεγεθη μεγαλυτερη ποσοτητα "πιτας" ακομα και στην εργατικη ταξη.
Το βασικο θεμα στην Ελλαδα, περαν της διεθνους κρισης, ηταν οτι μεγαλα ποσα πηγαιναν λογω διαφθωρας σε πληρωμες ανθρωπων που δεν ειχαν κινητρα να βελτιωσουν την παραγωγικοτητα τους, τοσο στην βαση οσο και στην κορυφη της παραγωγης. Ετσι η πιτα εμενε μικρη, το χρημα κυκλοφορουσε γραφοντας ενα σεβαστο ΑΕΠ στο κοντερ χωρις ομως να στηνονται σοβαρες παραγωγικες δομες πισω απο αυτο, και οταν τα πραγματα ζορισαν βγηκαν ολα αυτα στη φορα.
crouch wrote:Well said, αλλά υπάρχει και μια άλλη λύση που απαντάει και σε αυτά που είπε ο HarisShukoi περί δημοκρατίας.ShadowMech wrote:Παιδες στη κλασικη παλη καπιταλισμου-κομουνισμου, δειτε δυο παραγοντες: Το προφανες, του ποσο τρωει ο καθενας απο την πιτα και το αλλο,που συχνα αμελουμε, το ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ειναι αυτη η πιτα.
Στο ενα ακρο του νεοφιλελευθερσιμου η απουσια κοινωνικης συνοχης καταστρεφει την βαση της πυραμιδας της παραγωγης αφηνοντας ξεκρεμαστη την κορυφη, που ομολογουμενως λογω των των ισχυρων κινητρων ειχε φτασει πολυ ψιλα.
Στο αλλο ακρο της απολυτα ισης μοιρασιας του κομουνισμου, κανεις δεν εχει κινητρο να προχωρησει, να διακριθει κλπ. Ετσι ολοι τρωνε το ιδιο μερος της πιτας, αλλα κανεις δεν εχει διαθεση να την μεγαλωσει.
Μια μεση λυση θεωρω οτι μπορει να δωσει σε απολυτα μεγεθη μεγαλυτερη ποσοτητα "πιτας" ακομα και στην εργατικη ταξη.
Το βασικο θεμα στην Ελλαδα, περαν της διεθνους κρισης, ηταν οτι μεγαλα ποσα πηγαιναν λογω διαφθωρας σε πληρωμες ανθρωπων που δεν ειχαν κινητρα να βελτιωσουν την παραγωγικοτητα τους, τοσο στην βαση οσο και στην κορυφη της παραγωγης. Ετσι η πιτα εμενε μικρη, το χρημα κυκλοφορουσε γραφοντας ενα σεβαστο ΑΕΠ στο κοντερ χωρις ομως να στηνονται σοβαρες παραγωγικες δομες πισω απο αυτο, και οταν τα πραγματα ζορισαν βγηκαν ολα αυτα στη φορα.
Μπορείς να αντικαταστήσεις την πολυφωνική δημοκρατία αντιμαχόμενων συμφερόντων με μια εποπτική και ελεγκτική κρατική εξουσία πέρα από διχαστικές και διαστρωματικές λογικές (στο πανανθρώπινο αυτό προφίλ ταιριάζει μόνο η αριστερά), και να μεταφέρεις τη δημιουργική σύγκρουση των συμφερόντων στον συνδικαλιστικό-επαγγελματικό χώρο, διατηρώντας το κίνητρο των ανθρώπων για μεγαλύτερη πίτα και μεγαλύτερο μερίδιο αυτής. (βλέπε Guild Socialism)
ώρες ώρες σε λατρεύωAdamaklas wrote:Συνεχίζω λέγοντας τα μεγάλα λόγια του Steve marlow. < Carry on my wayward son, there'll be peace when you are done.>
και τις υπόλοιπες 23 σε μισώ θανάσιμαAdamaklas wrote:α και για να μιλήσω σοβαρά