Διαδικτυακή Κοινότητα Φοιτητών ΕΜΠ

liakoskotsi wrote:ας χαρούν τώρα τα γατάκια γιατί από του χρόνου η μεγάλη κυρία επιστρέφει καβλωμένη

Έχει μέλλον στην Ευρώπη γιατί έχει γερή άμυνα γενικά. Αλλά ρε συ το ιταλικό είναι πολύ χαμηλού ρυθμού πρωτάθλημα, και δύσκολα αντέχει ιταλική ομάδα όταν οι άλλοι επιβάλλουν το ρυθμό τους στο κέντρο για πολλή ώρα. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν είμαι τόσο σίγουρος. Στο ένας με έναν ίσως να μην είναι τόσο ανταγωνιστική για πολλή ώρα.

Οι ιταλικές ομάδες πρέπει να βρουν τον τόπο τους στη σύγχρονη εποχή.

Επίσης δύσκολα ομάδα κάνει κάτι από την πρώτη χρονιά επανεμφάνισης. Ίσως θέλει δύο-τρία χρόνια.

Αναφορικά με τις κίτρινες, σκεφτείτε τι θα γινόταν στους ημιτελικούς αν οι κίτρινες δεν μέτραγαν στον τελικό.

Adramelch wrote:Αναφορικά με τις κίτρινες, σκεφτείτε τι θα γινόταν στους ημιτελικούς αν οι κίτρινες δεν μέτραγαν στον τελικό.

Αυτά τα σκεφτόμαστε εμείς που είμαστε έξω από το χορό. Ένας παίχτης δεν σκέφτεται αν έχει κίτρινη κάρτα αν πρέπει να αποφασίσει μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου στους 200 σφυγμούς. Επίσης αυτό δεν ισχύει γιατί ανάλογες συνθήκες υπάρχουν στον τελικό (δεν τους νοιάζουν οι κάρτες και έχουν και μόνο ένα παιχνίδι και όχι δύο για να σκεφτούν και να κρατηθούν λίγο) αλλά δεν γίνεται τίποτα.

Επίσης μην νομίζουμε ότι χωρίς τις κίτρινες θα βγάλουν σπαθιά,τώρα όλοι καταλαβαίνουν ότι είναι επαγγελματίες και υπάρχει αλληλοσεβασμός.

μιας και ήρθε η ώρα του τελικού, ας κάνω και εκείνη την ανάλυση που είχα υποσχεθεί για τη χιπστερομπάρτσα.

αδιαμφισβήτητα έφερε κάτι καινούριο στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. κατά την άποψή μου πάντως κάτι τελείως αντιποδοσφαιρικό. όταν βλέπω ποδόσφαιρο θέλω να βλέπω δύο ομάδες να επιτίθενται και δύο ομάδες να αμύνονται. μια ομάδα που 180 λεπτά αμύνεται χωρίς άλλο πλάνο λέμε ότι παίζει αντιποδόσφαιρο, μια ομάδα που 180' επιτίθεται χωρίς άλλο πλάνο δεν παίζει αντιποδόσφαιρο;

η όλη νοοτροπία της μπαρτσελόνα αυτά τα 2-3 τελευταία χρόνια είναι καθαρά μπασκετική (ή χάντμπολική). αν όλες οι ομάδες επιτίθεντο έτσι, θα αναγκαζόταν η παγκόσμια ομοσπονδία να βάλει χρόνο στις επιθέσεις. φανταστείτε ένα μπάσκετ χωρίς σουτ, μόνο λέι απ και χωρίς χρόνο στις επιθέσεις. δε θα έβαζε ο αντίπαλος δυο-τρεις ψηλούς κάτω από τη μπασκέτα για να κόβουν; θα έβαζε! έτσι κάνει και η μπαρτσελόνα, έτσι αναγκάζονται να κάνουν και οι αντίπαλοί της.

όταν η ολλανδία έφερε το τόταλ φούτμπολ, έβλεπες το τεχνητό οφφσάιντ στη άμυνα και αισθανόσουν όσο χαζός αισθανόσουν βλέποντας τα όβερλαπ (πράγματα που πλέον φαίνονται φυσιολογικά). τώρα η μπερτσελόνα τι έφερε καινούριο; τι θα λες σε 40 χρόνια από τώρα ότι "κοίτα να δεις εγγονέ μου, αυτό το πρωτοέκανε η μπαρτσελόνα!";

η μπαρτσελόνα αυτή θα είναι σημαντική για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο μόνο αν καταφέρει και πείσει τις υπόλοιπες ομάδες ότι το να επιτίθεσαι 4 λεπτά, να μη σουτάρεις ποτέ, να μη βγάζεις σέντρα και να μην έχεις τρανζίσιον λόγω του ότι θα είσαι πάντα στην επίθεση είναι καινοτόμος τρόπος αντίληψης του ποδοσφαίρου. με αναπόφευκτο αποτέλεσμα τα χρονόμετρα στην επίθεση. πράγμα που ελπίζω να μη συμβεί.

στα του τελικού, ποδοσφαιρικά θα ήμουν με τη μπάγερν. παίζει πιο μοντέρνο ποδόσφαιρο. όμως δε μπορώ να μην υποστηρίξω τη μαμά αγγλία και το φράνκι με το τζων.

Ενδιαφερουσα οπτικη +1

Πάνω σε αυτό που σχολίασε ο winter, πιστεύω αυτός ήταν και ο λόγος που όλος ο κόσμος αγάπησε τη Bilbao φέτος. Οι τύποι βγάζανε τις τρελές επιθέσεις αλλά όλα τους τα παιχνίδια ήταν με την μπάλα πάνω κάτω στο γήπεδο, όχι 125 πάσες για να προχωρήσουμε 3 μέτρα.

winterwood wrote:αδιαμφισβήτητα έφερε κάτι καινούριο στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. κατά την άποψή μου πάντως κάτι τελείως αντιποδοσφαιρικό. όταν βλέπω ποδόσφαιρο θέλω να βλέπω δύο ομάδες να επιτίθενται και δύο ομάδες να αμύνονται. μια ομάδα που 180 λεπτά αμύνεται χωρίς άλλο πλάνο λέμε ότι παίζει αντιποδόσφαιρο, μια ομάδα που 180' επιτίθεται χωρίς άλλο πλάνο δεν παίζει αντιποδόσφαιρο;

Το τι ορίζουν αντιποδοσφαιρικό ας το ξεχάσουμε, είναι μεγάλη κουβέντα και έχει πολλές, αν και οι περισσότερες προφανείς, απαντήσεις. Ασφαλώς το ποδόσφαιρο είναι άθλημα ανταγωνισμού, είναι άθλημα μονομαχίας, και είναι παράσημο της Μπάρτσα ότι μας έκανε να νομίζουμε ότι αυτό άλλαξε στα παιχνίδια της.

Η ταχύτητα, οι τοποθετήσεις, η τακτική παιδεία, το πλάνο είναι αυτό που έφερνε τους παίχτες σε τέτοιες αποστάσεις μεταξύ τους που έμοιαζε αδύνατο να τους πιάσεις και έκανε να βλέπουμε απλά τις πάσες. Η πραγματική Μπάρτσα δεν είναι η ομάδα της πάσας, δεν την καταλαβαίνεις όταν έχει την μπάλα, αλλά όταν την χάνει, τότε όλοι σκυλιάζουν και πιέζουν μέχρι να πεθάνουν στο χορτάρι, αυτό είναι το ποδόσφαιρο του ανταγωνισμού και την μονομαχίας.

Η Μπάρτσα κυριάρχησε αλλάζοντας την φυσιογνωμία του ποδοσφαίρου και αυτό είναι κάτι που αξίζει να μείνει στην ιστορία. Επίσης τελειοποίησε το ισπανικό ποδόσφαιρο, το ποδόσφαιρο της επίθεσης και της κατοχής, μετά την Μίλαν που τελειοποίησε το ιταλικό ποδόσφαιρο, της ηρεμίας, του μυαλού και της άμυνας.

winterwood wrote:η όλη νοοτροπία της μπαρτσελόνα αυτά τα 2-3 τελευταία χρόνια είναι καθαρά μπασκετική (ή χάντμπολική). αν όλες οι ομάδες επιτίθεντο έτσι, θα αναγκαζόταν η παγκόσμια ομοσπονδία να βάλει χρόνο στις επιθέσεις. φανταστείτε ένα μπάσκετ χωρίς σουτ, μόνο λέι απ και χωρίς χρόνο στις επιθέσεις. δε θα έβαζε ο αντίπαλος δυο-τρεις ψηλούς κάτω από τη μπασκέτα για να κόβουν; θα έβαζε! έτσι κάνει και η μπαρτσελόνα, έτσι αναγκάζονται να κάνουν και οι αντίπαλοί της.

Όλοι οι σοβαροί προπονητές λένε ότι οι επιθέσεις στο ποδόσφαιρο μοιάζουν με αυτές του μπάσκετ, αλλά δεν είναι επιχείρημα. Αυτό που λες δεν γίνεται γιατί όλες οι ομάδες δεν μπορούν να έχουν την κατοχή της μπάλας (και άρα τον έλεγχο του ρυθμού του αγώνα) γιατί καμιά δεν έχει το σχέδιο ούτε τις αποτυχίες της Μπάρτσα να μάθει από τα λάθη της.

winterwood wrote:όταν η ολλανδία έφερε το τόταλ φούτμπολ, έβλεπες το τεχνητό οφφσάιντ στη άμυνα και αισθανόσουν όσο χαζός αισθανόσουν βλέποντας τα όβερλαπ (πράγματα που πλέον φαίνονται φυσιολογικά). τώρα η μπερτσελόνα τι έφερε καινούριο; τι θα λες σε 40 χρόνια από τώρα ότι "κοίτα να δεις εγγονέ μου, αυτό το πρωτοέκανε η μπαρτσελόνα!";

Το σχέδιο της μπάρτσα δεν έχει ευρέως γνωστό ακόμα (και να γινόταν λίγοι θα το καταλάβαιναν). Επίσης η Μπάρτσα έφερε την ηρεμία όταν έχεις την μπάλα, την πίεση σε χώρους κοντά στην μπάλα, την ενεργητική άμυνα και πολλά άλλα που τώρα δεν είναι τόσο προφανή, όσο προφανή ήταν τότε αυτά που έκανε η ολλάνδία γιατί το ποδόσφαιρο έχει προχωρήσει τρελά.

Ρε ότι και να λες, το θέμα είναι ότι πλέον στα περισσότερα παιχνίδια της Μπάρτσα βλέπεις 75 λεπτά ατελείωτης βαρεμάρας για 15 λεπτά του κορυφαίου ποδοσφαίρου στον κόσμο. Σε κάποιους αυτό αρέσει, αλλά εμένα πλέον με αφήνει παγερά αδιάφορο.

Adramelch wrote:Ρε ότι και να λες, το θέμα είναι ότι πλέον στα περισσότερα παιχνίδια της Μπάρτσα βλέπεις 75 λεπτά ατελείωτης βαρεμάρας για 15 λεπτά του κορυφαίου ποδοσφαίρου στον κόσμο. Σε κάποιους αυτό αρέσει, αλλά εμένα πλέον με αφήνει παγερά αδιάφορο.

εγώ ως επί το πλείστον συμφωνώ με τον winterwood...

κουράζει πολύ το τσουκου-τσουκου. Και φέτος είδαμε μια μπάρτσα απόλυτα εξαρτημένη από τον μέσι-πράγμα που έκανε το ποδόσφαιρο της ακόμα πιο κουραστικό...

και αυτή η εμμονή να βγάζουν παίχτες δικούς τους πια... οκ πολύ θετικό δεν λέω, να παίζουν παίχτες από τις ακαδημίες αλλά υπάρχει και υπερβολή σε όλα τα πράγματα

Ο ΜΠΟΥΣΚΕΤΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ!!! (και να σκεφτείτε ότι είχαν στην ίδια θέση τον γιάγια τουρέ, που έλειψε 1 μήνα από την σίτι και παραλίγο να χάσει το πρωτάθλημα)

Μια χαρά κάνει ο Μπούσκετς για τον ρόλο που τον χρειάζεται η Μπαρτσελόνα. Ίσα ίσα, ο Τουρέ, επειδή είχε και έχει την τάση να προωθείται συχνά πυκνά τους άφηνε κενά στην άμυνα. Κάτι παίχτες τύπου Tello και Cuenca είναι που σε κάνουν να απορείς.