Διαδικτυακή Κοινότητα Φοιτητών ΕΜΠ

Εμπνευσμένος από το δημιούργημα του eny και θέλοντας κι εγώ να μεταλαμπαδέυσω σε εσάς την εμπειρία που αποκόμισα από τη στρατιωτική μου θητεία, φτιάχνω αυτό το topic.

Από μικρός ήθελα να υπηρετήσω στις ειδικές δυνάμεις, όσο μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου δηλαδή, αν και δεν μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς το λόγο. Η επιθυμία μου αυτή έγινε πεποίθηση όταν είδα το Band of Brothers, μια μινι σειρά της HBO. Τότε το εξειδίκευσα και αποφάσισα ότι θα γίνω αλεξιπτωτιστής.

Επομένως λίγο πολύ πήγα συστημένος. Παρουσιάστηκα πρώτα στο Μεγάλο Πεύκο, μετά υπηρέτησα για ένα μήνα και λίγο στα Χανιά, στην 1η Μοίρα Αλεξιπτωτιστών και στη συνέχεια και μέχρι το τέλος της θητείας μου υπηρέτησα στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών στον Ασπρόπυργο, πρώτα σαν εκπαιδευόμενος και τους τελευταίους 5 μήνες ως εκπαιδευτής.

Γενικά η εμπειρία που αποκόμισα από τις Ειδικές Δυνάμεις ήταν θετική. Προφανώς υπήρχαν και άσχημες στιγμές, αλλά θεωρώ ότι είναι μια μοναδική ευκαιρία να μάθεις 2-3 χρήσιμα πραγματάκια αλλά και να γίνεις με τη σειρά σου χρήσιμος.

Όσοι λοιπόν θέλετε να υπηρετήσετε στις Ειδικές Δυνάμεις δώστε προσοχή στα παρακάτω. Θα τα πάω λιγάκι χαλαρά για να υπάρχει κατανόηση:

1. Το πρώτο πράγμα που κάνεις αν θες να υπηρετήσεις στις Ειδ. Δυνάμεις είναι να το δηλώσεις είτε στο περιοδεύον, είτε όταν διακόπτεις την αναβολή σπουδών σου προκειμένου να καταταγείς. Εκεί σε ρωτάνε συγκεκριμένα σε ποιό κομμάτι των Ειδ. Δυνάμεων θες να καταταγείς και επιλέγεις ανάμεσα σε Καταδρομείς, Αλεξιπτωτιστές και Πεζονάυτες.

2. Το επόμενο step είναι η κατάταξή σου στο κέντρο εκπαίδευσης. Τα κέντρα εκπαίδευσης των Ειδ. Δυνάμεων είναι δύο, το ένα είναι το ΚΕΕΔ στο Μ. Πεύκο και το άλλο στην Αυλώνα (Πεζονάυτες). Το ότι παρουσιάστηκες στο ΚΕΕΔ δε σημαίνει ότι θα παραμείνεις στις ειδικές δυνάμεις υποχρεωτικά αλλά και το ότι παρουσιάστηκες Αυλώνα δε σημαίνει ότι θα γίνεις αναγκαστικά πεζονάυτης.

Στο ΚΕΕΔ η κατάσταση είναι λίγο πολύ ίδια με τα άλλα κέντρα. Ισως η μόνη διαφορά είναι ότι δεν έχεις πολύ ελέυθερο χρόνο και ότι πέφτει αρκετή φωνή. Καψώνι δεν έχει, εκτός από περιπτώσεις που είσαι πραγματικά άτυχος. Το πρόγραμμα περιορίζεται σε μεταβολές, ημιανάπαυση, προσοχή, κλίσεις και ξελαρυγγιαστικές αναφορές. Επίσης μαθαίνεις πως στώνεις το κρεβάτι σου και πιθανόν να λύνεις και να δένεις ένα Μ-16 Α2 και να σκοπεύεις πριν ρίξεις την πρώτη σου βολή. Ένα καλό τεστ για να καταλάβεις αν έκανς τη σωστή επιλογή είναι η πορεία από και προς το πεδίο βολής του ΚΕΕΔ που είναι στο σύνολο γύρω στα 15 km. Αν τελικά γίνεις καταδρομέας θα καταλάβεις πόσο λίγη απόσταση είναι τα 15 km βιωματικά.

3. Μετά την ορκομωσία σου παίρνεις την άδεια ορκομωσίας και όταν επιστρέψεις σε περιμένει η μετάθεση σου για τη μονάδα σου. Εκέι θα περάσεις ΠΕΝ (Προκεχωρημένη Εκπαίδευση Νεοσυλλέκτων) για να αποδείξεις ότι αξίζεις τον πράσινο μπερέ. Όταν υπηρέτησα εγώ όσοι είχαν ειδικότητα Χ.Ε.Λ. (χειριστές ελαστικής λέμβου) και νοσοκόμοι περνούσαν ΠΕΝ στο Πεύκο, ενώ οδηγοί και μάγειρες περνούσαν πρώτα ειδικότητα στη Σπάρτη, μαζί με τους πεζικάριους και μετά περνούσαν ΠΕΝ στις μονάδες τους με την επόμενη σειρά.

Το ΠΕΝ δεν είναι κάτι δραματικό. Μαθαίνεις βασικά πράγματα που αφορούν σε εκτέλεση πρωινών και νυχτερινών βολών, κάλυψη απόκρυψη, παγίδες/ενέδρες, υφαρπαγή σκοπών, πυρ και κίνηση με αβολίδωτα και αληθινά πυρά, ρίψη χειροβομβίδας (συνήθως μόνο εκπαιδευτικής), πορείες, βασικά στοιχεία ανάγνωσης χάρτη και τοπογραφίας, σήματα περιπόλου, κίνηση σε περίπολα, ίσως αναρρίχηση ή καταρρίχηση και αν είσαι πολύ τυχερός λίγα αντικείμενα καταστροφών. Η βασική διαφορά όμως του ΠΕΝ είναι το καψώνι, που από δω και πέρα θα δίνει και θα παίρνει, μέχρι το τέλος της θητείας σου. Αν δεν είσαι κομπλεξικός και έχεις στοιχειώδη ψυχολογική και σωματική αντοχή μην σε απασχολεί καν, δεν θα κοπείς. Αν πήγες εκεί όμως για να το παίξεις μάγκας, θα σου κόψουν εύκολα το βήχα. Το όλο ζήτημα είναι να είσαι ή να γίνεις πειθαρχημένος, από κει και πέρα δε θα έχεις θέματα.

4. Αν είσαι Πεζοναύτης ή Καταδρομέας (Αμφίβιος ή Ορεινός) με το που ολοκληρώσεις το ΠΕΝ και πάρεις τον πράσινο μπερέ, η θητεία σου τελείωσε. Θα εκπαιδευτείς μια δυο εβδομάδες στην ειδικότητά σου. Μετά θα έχεις συχνά πυκνά γυμναστικούλα και διέλευση στίβου μάχης-εμποδίων και ανά τακτά χρονικά διαστήματα καμια άσκηση που θα γουστάρεις.

5. Αν όμως θες να γίνεις αλεξιπτωτιστής, τότε τα δύσκολα μόλις ξεκίνησαν. Αυτό που σε περιμένει είναι σίγουρο ότι θα το θυμάσαι για μια ζωή.

Κομάντο καλωσήρθες στη ΣΧ.ΑΛ. (Σχολή Αλεξιπτωτιστών) στον Ασπρόπυργο Αττικής! Εδώ εφ’ όσον πέρασες τα αθλήματα που ζητούνται (είναι εύκολα γενικά: 1μίλι ξηράς σε κάτω από 7:30, 35 κάμψεις, 35 κοιλιακοί και 4 έλξεις) θα περάσεις Σ.Β.Ε.Α. (Σχολείο Βασικής Εκπαίδευσης Αλεξιπτωτιστού). Εδώ στατιστικά το 1/4 με 1/3 απ’ όσους μπαίνουν θα κοπούν, είτε για ιατρικούς λόγους (μυωπία, πιθανότητα σπονδυλολίσθησης) μετά από εκτεταμένες ιατρικές εξετάσεις, είτε λόγω ήθους και απρεπούς συμπεριφοράς, είτε επειδή κρίθηκαν ακατάλληλοι λόγω της επίδοσής τους στην εκπαίδευση, είτε πολύ απλά γιατί εγκατέλειψαν.
Το κλίμα είναι από πολύ πιεστικό εως ασφυκτικό. Η πρώτη μέρα σου στο Σ.Β.Ε.Α. θα σου μείνει αξέχαστη. Από αυτή και για όλη τη διάρκεια του σχολείου σου (το οποίο έχει αύξοντα αριθμό π.χ. ΣΒΕΑ 340 και διάρκεια από 4 εως 8 εβδομάδες) οι κινήσεις εντός και εκτός των κτηρίων θα γίνονται τροχάδην, ενώ θα τιμωρείσαι αν περπατούσες, ήσουν αγυάλιστος, αξύριστος ή δε μίλησες με τον προβλεπόμενο τρόπο στους εκπαιδευτές σου. Κάθε μέρα πολλοί απ’ τις σειρούλες σου θα είναι αναφερόμενοι γιατί εκτελούσαν κάμψεις νωχελικά, γιατί δεν φώναζαν κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης ή γιατί έμεναν πίσω στο τρέξιμο, το οποίο είναι καθημερινό από τις 07:00 ως τις 08:00 και συνήθως είναι από 8 εως 12 km.
Σε κάποια φάση θα σου ζητηθεί να ξαναδώσεις αθλήματα με αυξημένο συντελεστή δυσκολίας (μίλι κάτω από 07:00, 40 κάμψεις και 40 κοιλιακούς και 6 έλξεις).
Το καθημερινό πρόγραμμα εκπαίδευσης εμπεριέχει εκείνες τις γνώσεις που θα σου χρειαστούν, προκειμένου να εκτελέσεις άλματα από πτητικά μέσα χωρίς να σκοτωθείς ή να τραυματιστείς σοβαρά. Και προκειμένου να είναι σίγουροι ότι τα έμαθες τόσο μηχανικά ώστε τα εκτελείς με κλειστά τα μάτια, πηδώντας από τον πύργο, ενώ βρίσκεσαι σε θέση για κάμψεις ή τρέχεις πάνω κάτω, το πρόγραμμα εμπλουτίζεται με εξελιγμένου τύπου ΣΩ.ΒΕ. (σωματική βελτίωση), κοινώς καψώνι. Η αλήθεια είναι ότι η αυπνία, η κούραση και οι τραυματισμοί σε συνδυασμό με την καθημερινή ψυχολογική πίεση, θα σε δοκιμάσουν για τα καλά. Αν το αξίζεις και είσαι τυχερός, θα πραγματοποιήσεις τα 5 άλματα που απαιτούνται για να έχεις το δικαίωμα να φέρεις στο στήθος σου, τις ασημένιες πτέρυγες του αλεξιπτωτιστή. Όταν και εαν βρεθείς στην τελετή απονομής θα είσαι πολύ περήφανος.

6. Αν ολοκληρώσεις το Σ.Β.Ε.Α. τοποθετέισαι κανονικά στις μοίρες των αλεξιπτωτιστών (1η ΜΑΛ στα Χανιά και 2α ΜΑΛ στον Ασπρόπυργο) όπου περνας κανονικά εκπαίδευση στην ειδικότητά σου και από κεί και πέρα η θητεία σου παίρνει το δρόμο της. Που και που θα κάνεις ασκήσεις που μπορεί να εμπλουτίζονται με άλματα με πλήρη φόρτο μάχης. Κάποιοι από τις σειρές σου θα επιλεγούν για να γίνουν εκπαιδευτές με κριτήριο την ηλικία, τη σωματική διάπλαση, την ικανότητα στην εκπαίδευση και το μορφωτικό επίπεδο.

Ένα άλλο θετικό είναι ότι στα αλεξίπτωτα παίρνεις κάποια χρήματα (τώρα είναι γύρω στα 1320€ για κάθε 6μηνο αλμάτων).


Αυτά...
Όποιος έχει ερωτήσεις τις απαντάω ευχαρίστως. Επίσης αν υπάρχει κάποιος συνάδελφος, έφεδρος καταδρομέας που θέλει να προσθέσει ή να διορθώσει, ευχαρίστως να το κάνει.

έχεις πιο πολλες πληροφορίες για άλλες Ε.Δ.; Δηλαδη ποια η διαφορα των πεζοναυτων επι παραδείγματι;

Enositis wrote:έχεις πιο πολλες πληροφορίες για άλλες Ε.Δ.; Δηλαδη ποια η διαφορα των πεζοναυτων επι παραδείγματι;

Λοιπόν, το 'γραψα και πιο πάνω. Όταν γίνεις Αμφίβιος, Ορεινός ή Πεζοναύτης η διαφορά έγκειται στο ότι δεν υπάρχει επί της ουσίας επιλογική διαδικασία. Με άλλα λόγια όποιος θέλει να γίνει και δεν έχει κάποιο σοβαρό κουσούρι (δηλαδή είναι Ι1-Ι2) γίνεται. Από αυτή τη σκοπιά, τα πράγματα ίσως να είναι διαφορετικά όταν θα πας εκεί απ' ότι τα περίμενες, καθώς γύρω σου θα υπάρχουν άτομα τα οποία δε θα πιστεύεις ποτέ ότι είναι ειδικοδυναμίτες. Για να εξηγούμαι, δε θεωρώ ότι γίνεσαι John Rambo ούτε στα αλεξίπτωτα, αλλά εκεί ευτυχώς ακόμη υπάρχει μια στοιχειώδης επιλογική διαδικασία που όντως σε δοκιμάζει σωματικά και ψυχολογικά.

Όσον αφορά την εκπαίδευση εκτός απ' τα άλματα όλα τα άλλα κοινά είναι. Όλοι κάνουν ασκήσεις όπως 50άρα, επιχειρησιακή, "Αντάρτη", "θαλάσσια", "ελικοπτερία" κ.τ.λ. Απλά στα αλεξίπτωτα επενδύονται με άλματα. Π.χ. "Αντάρτης" στον Έβρο ξεκινάει για τους αλεξιπτωτιστές με άλμα, μετά έχει 4 μέρες ορεινού αγώνα κ.τ.λ. και μετά πάλι άλμα.

Πεζονάυτης είναι πεζικό πολυτελείας. Με αμερικάνικα όπλα καμιά ασκησούλα και κοντά στο σπίτι σου (Αυλώνα) ή έστω κοντά σε πολιτισμό (Βόλο).
Ορεινούς έχει Δράμα, Νάουσα, Ρεντίνα. Η Ρεντίνα είναι μάχιμη Μοίρα. Επίσης Ορεινή Μοίρα θεωρείται η 35 M.K. στη Κύπρο, όπου η εκπαίδευση είναι πολύ μάχιμη. Αν πας εκεί, έχω αξιωματικό καλό μου φίλο που μόλις μετατέθηκε εκεί. Υπηρετήσαμε μαζί στη ΣΧ.ΑΛ.
Αμφίβιους έχει σε όλα τα μεγάλα νησιά: Κω, Ρόδο, Σάμο... Εκεί θα φας τη θαλάσσια του αιώνα "ανακατάληψη βραχονισίδων" κ.τ.λ.

Παρά τη γραφικότητα του Γιαγκόναν, το βιντεάκι έχει καλές εικόνες εκπαίδευσης.

Κι αυτό στο ίδιο κλίμα..

Δηλαδή απο ότι καταλαβαίνω κατατάσεις σε δυσκολία: 1)αλεξίπτωτα 2)αμφίβιοι 3)ορεινοί 4) πεζοναύτες;
Δηλαδη ποια η διαφορά των πεζοναυτών απο τους ορεινους; αυτο δεν καταλαβαινω

Enositis wrote:Δηλαδή απο ότι καταλαβαίνω κατατάσεις σε δυσκολία: 1)αλεξίπτωτα 2)αμφίβιοι 3)ορεινοί 4) πεζοναύτες;
Δηλαδη ποια η διαφορά των πεζοναυτών απο τους ορεινους; αυτο δεν καταλαβαινω

Εγώ τα κατατάσω ως εξής: 1) Αλεξιπτωτιστές, 2) 35 Μ.Κ. Κύπρος, 3) Ορεινούς, 4) Αμφίβιους και τελευταίους και καταιδρωμένους Πεζονάυτες!

Κοίτα σε περίοδο πολέμου, οι πεζοναύτες υποτίθεται ότι θα επιχειρήσουν αποβατική ενέργεια του στυλ D-DAY αν με καταλαβαίνεις, μεγάλης κλίμακας. Κλαυ΄τους...

Οι αμφίβιοι θα επιχειρήσουν με καταδρομικής κλίμακας επιχείρηση να ανακαταλάβουν εθνικό έδαφος, δηλαδή νησι-βραχονησίδα. Δηλαδή μικρές ομάδες, καλά εξοπλισμένες, διείσδυση σε βάθος κ.τ.λ.

Οι ορεινοί θα κάνουν το ίδιο, αλλά σε ηπειρωτικά πεδία κυρίως βουνά.

Αλλά οι ασκήσεις που κάνουν όλοι είναι ίδιες. Αν είσαι ορεινός μπορεί να κάνεις 4 μικρές πορείες και μια 50άρα ενώ αν είσαι αμφίβιος μια. Αν είσαι αλεξιπτωτιστής θα κάνεις μια θαλάσσια ενώ αν είσαι αμφίβιος θα κάνεις μια το μήνα. Αλλά στην 1η Μοίρα Αλεξιπτωτιστών στο Μάλεμε, ένας απ' τους 4 Λόχους της Μοίρας λεγόταν "Λόχος Πλωτών Μέσων", είχε διοικητή Βατραχάνθρωπο και είχε σκοπό τη συντήρηση του θαλάσσιου εξοπλισμού και την εκπαίδευση πάνω σε αυτόν.

Όλες οι Μοίρες Καταδρομών (όχι οι Πεζονάυτες), μόνο αλεξιπτωτιστές και καταδρομείς, έχουν από έναν Λ.Α.Ε. (Λόχο Άμεσης Επέμβασης) ο οποίος είναι σε ετοιμότητα 3-4 ωρών. Δηλαδή απ' τη στιγμή που χτυπάει το κινητό σου μέχρι να είσαι βαμμένος, με όλο τον εξοπλισμό σου στις βάρκες ή στο ελικόπτερο περνάνε το πολύ 3-4 ώρες. Εκεί παίρνεις πιο σύγχρονα όπλα και gadgets και τα πράγματα είναι σοβαρά. Στα αλεξίπτωτα ο Λ.Α.Ε. είναι συνήθως αερομεταφερόμενος (μπορεί να προσγειωθεί ή να εκτελέσει άλμα), αλλά μπορεί να είναι και αμφίβιος. Δηλαδή δεν παίζει ρόλο το σε ποια μονάδα ανήκεις, θεωρείσαι εκπαιδευμένος και για τα άλλα αντικείμενα. Κατάλαβες;

Αλλά αυτά παίζουν και ανάλογα με το budget της μονάδας και τη θέληση του εκάστοτε διοικητή.

Κατάλαβα! Κύπρο σε στελνουν και χωρις να το ζητησεις;

εμπρός Λ.Α.Ε. μη σκυβεις το κεφάλι

Εννοείται αυτό.. Αν και αρκετοί δηλώνουν!